Deniz harbinin fiziksel koşullarının denizaltılara sağladığı avantaj, gözle görülemeyen bu unsur ile savaşmayı çok zorlaştırmıştır. Gelişen teknoloji ile beraber ülkeler donanmalarını sofistike çözümlerle destekleyerek yeni taktikler üretmeye çalışsa da, denizaltıların suüstü unsurlarına karşı büyük üstünlüğü hala devam etmektedir.

Denizaltılarla savaşmak zordur. Çünkü denizde günlük su şartlarına göre oluşan ve “tabaka derinliği” olarak adlandırılan derinliğin altına sonar sinyallerinin ulaşması çok zordur. Bu tabakanın altına gizlenen denizaltıları karinaya monteli sonarlar ile emniyetli mesafeden tespit mümkün olmadığı için, deniz karakol uçaklarından atılan sonar şamadıraları (sonobuoy), gemiler tarafından derine daldırılan çekili sonarlar (variable depth sonar) ya da helikopterler tarafından değişik derinliklere daldırılan sonarlar (dipping sonar) ile bu tabaka kırılmaya çalışılsa da, Doğu Akdeniz alanı gibi geniş alanlarda bir denizaltıyı arayıp bulmak samanlıkta iğne aramak gibidir. Bir de Adalar Denizi gibi topografyanın deniz harbini zorlaştırdığı sığ sularda, sualtı gürültüsünün sonarlarda oluşturduğu interferans bu sularda denizaltılarla mücadeleyi bir kat daha arttırmaktadır.